Öyle güzelsin öyle güzelsin ki
Güller kıskanır bülbüller kıskanır
Sen benim canım cananımsın bil ki
Deli gönlüm tek seninle uslanır.
Öyle güzelsin öyle güzelsin ki
Bir o yana bir bu yana sallanıyor
Tıpkı bir salıncak gibi.
Ellerinde tuttuğu oyuncakları satıyor
Oysa onlar hayallerinin sahibi.
Uzatıyor en sevdiği oyuncağı birine
Sen hepimizin gonca gülüydün ÖZGECAN
Açmak için yoktu henüz hiçbir acelen
Çünkü ilimdi irfandı seni tek saran heyecan
Ne bilecektin bindin dolmuş diye o gelen.
Biner binmez Azrail'le, caniyle baş başa kaldın
Çok uzaklardan gülüyorsun bana
Belki bulutlardasın belki de ayda
Sanki şair sarılmış sana
Renk-renk çiçekler var kucağında.
ölmek de mutlu eder insanı
şeref ve haysiyetle gitmişseniz
şerefsizler bile sever insanı
insan gibi ölmeyi başarabilmişseniz.
Seninle tanıştığımızda rüzgar esiyordu
Ilık -ılık esen bir Meltemdi, sendin bu
Her şeyi bir- bir es geçip, bana yöneliyordu
Çok geçmedi aradan gönlüm esirin oldu.
Hep böyle esmeni isterim, ara vermeden
Bir insanda şeref ve haysiyet yoksa; hiçbir değeri yoktur alim de olsa.
Öyle donuk ki bakışları
Sanki gözleri bir heykele ait
Ömrü boyunca bütün sırları
Saklamış içinde olmuş lahit.
Tıpkı dün gibi
bugün de yoktun.
Yaşayan bedenin boşlukta
duyguların boşluktaydı.
Sanki üzerine binlerce sorunun
cevapsızlığı düşmüştü.
Kırmayın ağaçların dallarını boy atsın
gökyüzüne yönelip, bulutlarla yarışa girebilsinler.
Korkutmayın hiçbir zaman inanları
Hür olsun, hür düşünüp, hür yazabilsinler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!