Evlad-ı Fatihan ayağa kalktı
Herkese ayan'dı ulu hakanım
İrade sadece milletti halktı
Torunlar uyandı ulu hakanım.
Sen ki bu ümmetin gönül fatihi
Hikmetinden asla sual olunmaz
Gaip ilimlerin bizce bilinmez
“Ol” demesen eğer canlı kalınmaz
Rabbim dilemese böyle kalmazdık
“Ol” demese Allah; biz de olmazdık.
Ne engel ne mani durduramazlar,
Kardeşi kardeşe vurduramazlar,
Dalgalan bayrağım indiremezler...
Kutlu bir Turan da gözümüz bizim.
31.05.2012/Kahramanmaraş
Hasreti ömrüme reva gördüler
Ayrılık ağını sağlam ördüler
Uzaklardan bakıp sefa sürdüler
Sevdamı yakmayan közler utansın.
Geceyi gündüze seçenler bilir
Hafta sekiz cuma dokuz
Görmeyince yananlar var
Bu gün varız yarın yokuz
Şu dünyaya kananlar var.
Olur, isen gönül ehli
Akan sular durur vatan denince
Aşarım dağları vatanım için
İlmin mürekkebi cehli yenince
Başarım; Milletim vatanım için.
Yâr olmam kimseye yurdum olmadan
Terörün defteri dürülsün artık
Hainler yerlere serilsin artık
Bıçak kemikte'dir bu kadar yeter!
Zalimlere bir ders verilsin artık.
İlgi ve sevmenin adıdır vefa
Dost ile gülmenin tadıdır vefa
Akrabayı bilmek yâdı'dır vefa
Vefakar insanı sever Allahım.
Vefasızlık şeytanın bir oyunu
Razıyım hisseme düşen payıma,
Karun’un serveti gelse istemem.
Nurunun gölgesi düştü ayıma,
Gönlüme güneşler, doğsa istemem.
Ömür beldesine Leylalar dolsa,
Beyhude dönersin pervane gönül,
Aşkın çerağ’ında yanıyor musun?
Menzile varır mı azade ömür,
Marifet bendedir sanıyor musun?
Marifet yarda mı yoksa bende mi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!