Kemal Bölükbaşı Şiirleri - Şair Kemal Bö ...

Yollar uzak varsam yare sarılsam
Hep sevsem de ara sıra darılsam
Bencileyin aşk narına karılsam
Gülmez oldu gözlerim, neredesin?

İmkan olsa dağlar ile oynarım

Zalimin zulmüne alkış tutanlar
Mazlumun âhı var unutmayasın
Güçlünün yanında yiyip yutanlar
Yokluğun Şâhı var unutmayasın.

Vâr edip yokluktan âbâd eyledi

Babam koca bir çınar, Anam yurttur
Dallarında gölgelendigimiz
Yurdun toprağına kök saldığımız
Neslimizin ve nesebimizin vazgeçilmezleri
Yurt ve Çınar; Ana ve Baba...
Bir koca çınar devrildi artık

Hakikat iklimde yokmudur azık,
Pustum bekliyorum çare kimdedir?
Ne oldu insana düzen mi bozuk,
Sustum bekliyorum çare kimdedir?

Bir can verdi Allah emanet diye,

Nerede çıkar var ise atladı bozuk düzen,
İşte..! kimin elinde patladı bozuk düzen.

Haktan yana ne varsa kaldırdı bozuk düzen,
Adaletin çarkına saldırdı bozuk düzen.

Bir daha karşıma çıkma demişsin
Ben seni ellerden kıskanmadım mı?
Gönlüme ateşi yakma demişsin
Ben seni küllerden kıskanmadım mı?

Nagehan karşıma öyle çıktın ki

Kaç asır oldu bilir misin?
Hiç sönmedi ışığı...
Tutkulu aşkların tek şahidi
Ne savaşlar gördü
Ne sevgiler yaşadı aşıklarla
Bitmeyen yolların değişmez bekçisi

Yansa da can özüm yine düşerim
Zamanları boğan ben bu sevdaya...
Bin yürek harcayıp yine gelirim
Küllerinden doğan ben bu sevdaya.

Irmaklar çağlayıp aksa gözümden

Aslı gurbet olsa'da özün,
Unutamazsın ata sözün,
Nerede olsan görür gözün,
Bize her yer Kahramanmaraş.

Çal heybeyi hopucuna,

Ey ceylan gözlü yarim, sesimi duyar mısın
Ben seni çok sevmişim, ikrardan sayar mısın

Sensizlik oldu her yer, ne tadı var ne tuzu
Nasıl bir dünya imiş, kurda emanet kuzu