Ah usta Şiiri - Derya Avşar

Uçurumun dibindeyim usta
İnsanların yırtılmış ar-damarları
Kanı temiz akan yok be usta
İnsan yüzü arıyorum,
Arasına sıkıştığım bu kentte,
Ben kendimi arıyorum.
Matruşka suratlar görüyorum.
Hangi kentin misafir evladıyım?
Hangi şehre bedel biçilmişin cellâdıyım?
Ben kimim? Söyle, söyle be usta.
Gözlerimi astığım tavandan indirebilir miyim
bir-iki can?
Ben hangi uçurumun dibindeyim usta?
Bir dokun yğreğime görün gözlerime, görün ki…
Okyanuslar aşabileyim dilindeki türkü ile...
Ben kendimi bulayım.
Kırılgan bakan gözlerime yaş düşerken
Dönüp arkasını yar giderken
Ellerim yarin ellerinin sıcaklığını ararken
Hayalini her an düşlerken
Yüreğim olduğu yerde soğurken
Bin yıl geçmiş sanki usta.
Ben hangi dünyanın hangi insanıyım!
Mecnunlar, Leylalar kavuşmayı bilmezken
Ben, beni saran bu sevdaya âşık,
kimi bekliyorum ki de bana ey usta
Uzakta gölgeler belirir,
Hayal gibi geçer yâr gözlerimden
Ne eser ne gider başımdan
Bilmemek ki bu aşk beni böyle neyler usta.