Bir kış günü…
Gökyüzü tereddütlü
Şehir bembeyaz
Biraz daha cesaret…
Isınacak yüreğin
Her kar tanesi
Farklı sevdayı taşır
6. Filo yok ki karşında
İhanet te etmedin
Dili bozuk kaçıksın
Burnun da uzamadı
Deniz kızlarına ihtiyacın var
Ya da
Uyuyup kalmaya
Uykuyu tanısan
Sevişeceksin
Sıcak ekmek kokusunda
Gölgeler arasında
Sen olan her şeyle
Eriyip gideceksin
Yıllar önce değildi
Biraz önceydi
Yunan Tanrıları kadar
Cesur olduğun zaman
Oysa şu an Araf’tasın
Yalnızlık marşları
Söyletilen şehirde…
Çık gölgelerden
Şimdi seçme zamanı
Ellerinle ara
Düşünme…
Çekinme ağla
Umut yüreğini acıtmaz
Hiçbir taş
Kesilirken
Senin kadar haykırmaz
Uyu…
Uyu…
Uyu…
Uyuyamıyorum…
31,03,07
İstanbul – Kurtuluş
12:55
Kayıt Tarihi : 1.4.2007 17:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kedi otu (Valeriana Officinalis) : uykusuzluk hastalığının tedavisinde kullanılan bir bitkidir. Giderek kronikleşen İnsomnia hastalığı sayesinde elli küsür saat uykusuz kalan şair; bu sürede yazdıklarına bakmış, aklının zamansız ve mekansız uçuştuğunu farketmiştir. Sevdadan, kavgaya bir göz kırpmasında geçmiş; aklı kapalı, gözü açık bir şeyler karalamıştır. Bir kusur etmişse affola...
![Ersen Beyazıt Özer](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/01/kedi-otu.jpg)
GAYET GÜZELDİ....:)
TÜM YORUMLAR (15)