Kazım Uzun Şiirleri - Şair Kazım Uzun

Bitmez Hüzün, Sensiz…

Dinle bak avazı nasıl çıkıyor
Dili koparılmış meczubun
Tek öksüz hissetmesin, hıçkırmasın diye
Karlı dağları baş koyarken yastığa

Gerekse tatlı canım can vatanıma
Feda edilmeye şart olur varlığım
Kem gözler doğmuş ise ebet tanıma
Dosta dost düşmana dert olur varlığım

Hasretin yüreğime iyice oturdu
Şu kavalın gamlı sesiyle
Sahile vuran hüzün dalgası gibi
Sessizliğimi bozuyor yokluğun

Ayazın trajik muştusunu almış

Hızla döner lastikler
Neden acele ederler
Oysa duraklar sabit
Senin gelmeni beklerler

BU KAÇINCI GURBET

Hani son duraktı bitmişti yollar
Bu kaçıncı gurbet nerede sılam
Umutla geçerken sımsıcak yıllar

Kimi biter aşkların
Kimi ölünce gider
Kimi eder derbeder
Ama gönül hep ister

Unutmak ne mümkün candaki canı
Mutluluk yüklüdür o'nlu her anı
Bir sızı kaplarsa soldaki yanı
O'nu yüreğimde bulmak isterdim __________ Şemsettin DERVİŞOĞLU

“takvimden kopan her yaprak hayatı tüketirmiş”

Doğarken her seher eskir yapraklar
Rüzgârla uçuşur bir bir muratlar
Hâlbuki batarken güneş her akşam
Yeni umutlara gebe değil miydi?

Dönülmez Yolumsun

Bu nasıl vurgundur yaram onmuyor
Ben yandım aşkından ölümcül yerden
Fayda etmez ilaç acı dinmiyor

Hep kendi acılarımı hissettim
Bilemedim acıların çoğul yaşandığını
Yanaklarımdan düşerken bir iki damla
Kim bilirdi ki, ta uzaklarda barajların boşaldığını
Oysa aynı dertten muzdariptik
Kucaklaşmadan el sallayıp