Kazım Uzun Şiirleri - Şair Kazım Uzun

Burası salınma yeri değil, devlet kapısı
Sultanlara kalmayan emanet, sana da kalmaz
Makamları hükümranlık sanmak, kulun yapısı
Kürkünde gider üstünden elbet, sanında kalmaz

Kalemime damlar gülden sevgiler
Havaya yayılmış barut kokusu
Yazmak istiyorum kalpten övgüler
Bırakmaz yakamı şerrin dokusu

Yokluğun yağıyor,
Kurak sılama…
Vuslatına çorak topraklarım
Dermansız tutmaya,
Özlem sicimlerini…
Bir erozyon ki!

Bugün gözlerim hep seni aradı
Koca kent ayaklarımın altında
Balkondan uzaklara daldı
Gözlerim, doldu...
Yaban ellerde boğazımda düğüm

Kendinden nefret için, cesaretin kalmazsa
Kalbinle yüzleşmeye, korkuların salmazsa
Usundan kaçan duygun, yüreğine dalmazsa
Benliğini görmeye, salmaz dostum aynalar

Dostun yarasına koş yana yana
Rüzgârla uzaktan erişir bana

Hissetmeye aslı kaldırımda yat
Anla ki yokluğu zarureti tat
Yüreğinde hisset dermanınla git

Dadaş diyarından bir ses duyuldu
Garip yüreğime huzur koyuldu
Babacın gamzene bakıp bayıldı
Kutlarım yürekten doğum gününü

Bir araya gelmiyor yakamız
Dar gelirli orta direk gibiyiz
İki gram vuslat yetecek ya
Gel gör ki nasıl hasretiz

Bir hançer gibi saplanır,
Saatin ayrılık tik takları
Yüreğime…
Acil servisin tüm tamponları
Durduramaz kanamayı,

İçim daralır bugün, elbet çatılır kaşlar
Çaresiz hallerimden, gözüme dolar yaşlar
Hak sorar hesabını, bilmez akılsız başlar
Ya bugün ya da yarın, üzülme be can dostum