Bir değil de gönlün bin sevda görse,
Ne kadar sevdim sen bilemezsin ki.
Uğrunda bu ömrüm geçse tükense,
Nankör olmuşsun sen sevemezsin ki.
Bir ömür değil de nice bir ömür,
Garip, dostu olmayandır,
Garip, gönlü dolmayandır,
Bir köşe de ölse garip,
Garip, mezar bulmayandır.
Bir sevda içinde garip,
Can beden de mülk değil,
Baki desen hiç değil,
Bir sevebilsen bu canın,
Çıkması mümkün değil.
İşte bu! benim sabahım,
Bana hiç, gecemi sorma.
Ya, bir sabır ver, Allah'ım,
Ya, gecemi, bana sorma.
Ben de sevdim, bende taptım,
Uykuyu tanımaz, hasret gözlerim.
Uykuya bir çizgi çeken biriyim.
Adıma Bahtiyar demişler amma,
Terk edilmiş bir köşede sefil biriyim.
Bir zamanlar sevdim, sevildim bence,
Ne kadar dertli çalsa kemancı,
Neşemi bozmaya gücü yetmiyor.
Nereye baksam aynı yabancı,
Hayali karşımdan çekip gitmiyor.
Girmiş yüreğime hayat bulmuşum,
Her gün aramadan sormadan günler,
Geçmiyor diyordun sen de alıştın.
Ne sensiz rüyalar ne de geceler,
İstemem diyordun sen de alıştın.
Bak! ne karşındayım ne yüreğinde.
Ayrılırken tren gardan, tebessümler ediyordu,
Bilemedim ben bunun son tebessüm olduğunu.
Dönüp geriye bakarken, sanki bekle diyordu,
Bilemedim o bakışın, bir son bakış olduğunu.
Bir mendil vardı elinde, sanırım ağlıyordu,
İnan!
Terk edip gittiğine yanmıyorum.
Birden düştün ya aklıma,
bunca zamandan sonra,
İşte!
Ben ona yanıyorum.
Viran oldu ömrüm, sarardım soldum,
Gör gurbet kahrını, gör kara gözlüm.
Çektim gam yükünü, sultan mı oldum,
Gurbeti sen bana, sor kara gözlüm.
Acı gurbet benim, kaderim oldu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!