Dertlerim gelir bulur, her gün güneş doğarken,
Tüm dostlarım kaybolur, nerde o can yoldaşım.
Söyle be! Osman baba, ben her gece ağlarken,
Karşımda solan resmi, olmadı mı sırdaşım?
Şu hasreti olmasa, gözümden yaş akar mı?
Son söz aldı bu canı, ecel gelip almadı.
Beni senden koparan, son sözün olmadı mı?
Kor olmuş ateş bile, beni böyle yakmadı.
Bu aşka o kibriti, son sözün çakmadı mı?
Tanrı misafiri idin, girdiğin bu gönlümün,
Bensiz geçen yılların sana ömürler katmış,
Ne güzelliğin solmuş, ne gülüşün kaybolmuş.
Söyle, Tanrım seni de yeniden mi yaratmış,
Ağarmış saçların, güzelliğine taç olmuş.
Yanımdaydın bir zaman, her zaman da canımda,
Dostlarımı sorma bana, dön gerçeği gör dünya,
Hepsi birden kayboldu, ben çaresiz olduğumda,
Bir tek ondan eser var, gel gerçeği bil dünya,
Bir derya da nur gibi, bir o kalmış aklımda.
Hangi bir dost yanımdaydı,o ağıtlar yakışımda,
Seyyah oldum, gezdim durdum,
Dört bir yana kervan kurdum,
Her tarafı tarih yurdum,
Gez yurdumu sen de gör.
Varsın yolun Antalya'ya,
Hani candan sevecekti, niye terk edip gitti.
Bekledim döner diye, bir ömür böyle geçti.
Ne gelsin kabrime ne de ağıtllar yaksın,
Vasiyetim; onunla, kabrimde bir olmasın.
O terk edip giderken, dönüp de bir baktı mı?
Tanrım beni alacak,
Arkamdan ağlayacaksın.
Anılarla kalacak
Hasretimle yanacaksın.
Kapattığın aşk defterine,
Bir vefasız uğruna, ağlamaya değer mi?
Ağlama be! arkadaşım, unut ne olursun.
Kırılan gururuna, o vefasız değer mi?
İçme be! arkadaşım, unut ne olursun.
O vicdansız gelip de, seni mi arayacak?
Mecnun gibi sevmeye,
Bir bakışın yetmezmiydi?
Bu canımı vermeye,
Bir gülüşün yetmezmiydi?
Leyla gibi sevmesen de,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!