Bir zamanlar benim de,
Çevremi dostlar sardı.
Gül gibi günlerim de,
Yanım da onlar vardı.
Talihim de bir gül gibi,
Sormayın onu hiç sormayın bana,
Terk edip gideni gözüm mü görür.
Tüm dertleri miras bıraktı bana,
Öldü benim için sizlere ömür.
Dönse bile artık sevmeyeceğim,
On Kasım sabah Perşembe,
Biz de yanmadık mı Atam?
Saat dokuzu beş geçe,
Biz de ölmedik mi Atam?
Savaşlar da menzile,
Adana'da, Antalya'da,
İstanbul'da, Trabzon'da,
Yurdun dört bir yanında,
Biz pop star arıyoruz.
Pop starla oturuyor,
Seviyorum deme sakın,ben den uzak dur yeter.
Sen de ağla benim gibi,dökülsün gözün yaşı.
Sakın çıkma karşıma,dilerim ol bin beter
Sen de ağla benim gibi,dinmesin hiç gözün yaşı...
Sevsen bile sevilme,sevdiğin bilinmesin,
Yirmi yıl hüküm verdiler,
Hasretim, acı doluyum.
Kurtarsın Allah dediler,
Ben bir kader mahkumuyum.
Bak! minicik bir yavrum var,
Ne dün kaldı, ne bugünüm,
Geçti ömrüm, doldu günüm.
Hoşçakalsın sevenlerim,
Diyemedim çok üzgünüm.
Uzak kaldım anam uzak,
Aklımı başımdan aldı,
Beni dertlere saldı,
Gençliğimle birlikte,
Gönlüm Gönül' de kaldı.
Ben ağladım o duymadı,
Vazgeçip yeminimden, nikahına gelerek,
Çok istedim sevgilim, o kolyeyi vermeyi.
Akan gözyaşlarımı, gizli gizli silerek,
Çok istedim sevgilim, seni tebrik etmeyi.
Mazi canlandı birden, geçiyor gözlerimden,
Seviyorum deme bana,
Seni sevemem artık.
Mazi olan günlere,
Geri dönemem artık.
Benim küllenen aşkım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!