Eyüp’te Bir Gün!
Burası Osmanlı payitahtı,
Bu şehirde ne yiğitler yatar!
Hele bir yiğit var ki;
Sevgililer sevgilisinin can dostu,
Günler geçmek bilmiyor,
Saatler işlemiyor,
Sanki anlaşmışlar;
Kuşlar sessiz,
Ruhlar sessiz,
Duygular sessiz,
Kutsal Mekan!
Şehitlik, sıradan bir iş değil,
Şehit olmak; hayal değil, düş değil!
Vatan için ölebilir misin?
En sevdiğin şey; bir evlat!
Yere yatırıp kesebilir misin?
Boğazını değil, elini çizebilir misin?
Ne büyük imtihandır bu ya Rabbi!
Gel çöz bunu, anla anlayabilirsen!
Hani akıl nerede? Fikir ne iş yapar?
Medet ya Resulallah!
İnsanlığa erdik senin sayende!
Âlemlere rahmet sensin ya nebiyyallah!
İnsanlığa sevgi vardı senin gayende,
Millet Hesap Soracak!
Âlim görünümlü zalimlerden,
Kazancını silah yapan hainlerden,
Gözü dönmüş hinlerden,
Millet hesap soracak!
İnanç Yeter!
Umut kapıları hep açık,
Umutsuz olmak yaraşmaz kula.
Düşünceler olsa da karmaşık,
İnançla açılır her kapı o kula!
Ne yapalım kaderimiz bu,
Allah böyle takdir etmiş,
İtler, domuzlar, çakallar saldırıp durur,
Önümüzde bir uzun yol var,
Kimi bozar, kimi iyilikle doldurup durur.
Para Etmiyor!
Görüşmek, gitmek, gelmek para etmiyor,
Sohbet, talı dil, iyi niyet para etmiyor.
Barış, el vermek, gülmek para etmiyor,
Selam, kelam, merhaba para etmiyor!
Oyun İçinde Oyun!
Sığamadın mı? Koskoca dünya dar mı?
Ne bu zulüm? İnsanlığınız bu kadar mı?
Yetmiyor mu ekmek, su, içecek?
Canlara zulümle elinize ne geçecek?
ne güzel anlatmışsınız.....tebrikler.....teşekkürler......
Yürekli bir şair.
başarılar