Kazim Öztürk 2 Şiirleri - Şair Kazim Özt ...

Olmadı

İrem bağının gülleri, Belkısa yar olmadı,
Hüzün, gözyaşı, keder kimseye kâr olmadı.
Deste deste çiçek veren eller,
Tebessüm eden yüzler ar olmadı.

Ne de çok uyanık varmış dünyada!
Yüzüne karşı;
“Ben seni çok seviyorum,
Sendeki pırıltıyı, azmi beğeniyorum,
Sen neymişsin be!
Korkma arkanda biz varız,

Yaşıyoruz, diriyiz,
Şerefli, şanlı biriyiz,
Şerefsizce ölürsek ne olacağız?
Millet diyoruz, vatan diyoruz,
Bayrak diyoruz, Atam diyoruz,
Vatansız olursak ne olacağız?

Bir anlık heves;
Yıkar, dağıtır, çürütür,
Derdi, sıkıntıyı büyütür.
Beyin durur, akıl çalışmaz,
Ruh iflas eder, iyiliğe alışmaz.
Karartır, bozar, helak eder,

İlk örnek, ilk misal;
Dalga dalga ittisal...
Hicran, gözyaşı; bir visal.
İlk damla, ilk katre,
Bir bakış, bir vuruş,
Selam, hatır ve bir gülüş,

Hamd Sana, Şükür sana!

Varlığınla hemhal oldum,
İnsanlığı Sen'de buldum,
Hamd Sana, şükür Sana!
Elvan elvan çiçeklerde,

Kabe, görülesi taraf,
Hacerül esved,tavaf,
Makamı İbrahim,
Safa ile Merve,
Hac ve umre...
Anlatmakla değil,

Gözler vardır, hakikati görürler,
Gözler vardır, karanlıkta yürürler,
Gören gözlere muhtacız hepimiz,
Hakikate, gerçeklere açız hepimiz.

Maddi göz değil önemli olan,

Bunca günah içinden,
Nasıl çıkarım ben?
Elim kara, yüzüm kara,
Ruhum kara, gönlüm kara,
Halim pek maskara.
Beynim durmuş,

Hepsi Hayal

Dünya denen şu mekanda,
Neler geldi neler geçti!
El uzatmak mümkün mü ki?
Gördüklerim hep rüyamda!