Kazım Karagöz Şiirleri - Şair Kazım Karagöz

Amed Diyarbakır'ın Bizans'taki adıdır,
Sen kimin torunusun ona Amed diyorsun?
Bir yerine mi battı bin senelik tarihin?
Atılacak kazığı sen gönüllü yiyorsun?

PeKaKa ayrık otu Ermeninin attığı,
Siyonistin coniye baktırıp sulattığı! ..

Açtılar sağdan, soldan, önünü ve ardını,
Cinsel obje haline getirdiler kadını.

Birçok şiir yazmışlar gül, çiçek, aşk, ibibik,
Şairler düşünmez mi? Biz ne olduk ne idik?
Madde edildi talan, maneviyat yanıyor,
Dertlerimiz yanında pek abidik gubidik! ..

Tarrrt… diye bir keskin ses duyuldu yan taraftan,
Mezarlık duvarında çok eski bir ağaçtan.

Yanımda köylü genci hemen bir telaş aldı,
Vay şerefsiz diyerek stres içinde kaldı.

Adaletsiz yönetim milleti zora sokar,
Adaleti olmayan milletler kokar, kokar.

Aile kalesini kaybeden bir toplumun
Her yeri yüksek burçlu kale olsa ne yazar.
Ailesi olmayan toplumdan piç yetişir,
O piçler de dünyayı durmadan bozar, bozar...

Bir Müslüman hakiki iman ile dolmalı,
Cesur, atak, bilgili, sesi de gür olmalı.

Zavallı ülkem benim yüz senedir yanıyor,
Haberi yok kimsenin sanmayın uyanıyor.
Planın milim milim uygulaması bunlar,
Görenler de bunları kendi olur sanıyor! ..

Okullarda Çanakkale geçilmez dediler,
Bir tek kurşun atmadan geçip geçip geldiler.
Osmanlı soykırımı idi bu büyük savaş!
Yok edildi her şeyi fakat savaş bildiler! ..