Yaz kalem yaz
Altmış beş yaşıma geldiğimi
Bu yaşa nasıl geldiğimi anlamadığımı
Yılların nasıl geçtiğini
Geçen yıllardan elimde
Pişmanlıktan,acıdan başka
Duru bir su gibi,akıp gidiyor kervan.
Yolcular çeşit çeşit,
Sonları bir avuç toprak.
Uzayıp giden engelli yollar,
Bitmez gibi görünür.
Göründüğü gibi değil,
Gel de yazma bunları,
Yazma,kara yazıları.
Yazarsan sanki bozulur,
Eski yazılanlar…
Kimler,kimlere muhtaç kaldı dünyada…
Aslanlar görülmez oldu.
Hele bir derinden düşün.
Silahsızsın,suçlusun.
Namluyu bağrına dayamışlar,
Ellerin,kolların bağlı.
Dövülüyor,sövülüyorsun.
Hükümet de onlardan yana.
Gözler oyuk içinde
Kaşlar gözün üstünde
Bu kaşlarla bu gözler
Nasıl da uyum içinde
Biri neye bakarsa
Öbürü eşlik eder
Ne olurdu Allah’ım
Seçme hakkım olsaydı…
Seçebilseydim şansımı.
O beni istemese de.
Seçemedim sevdiğimi,
Çok istediğim halde.
Hiç kimseyi sevmedi,
Sevmedi gönlüm,
Yeryüzünde insanlıktan ayrı,
Hiçbir düşünceyi.
Hiçbir varlığı özlemedi,
Hastasına tuzak kuran doktor,
İşini doğru yapmayan memur,
Müşterisine kazık atan esnaf
Felektir felek.
Kalemini haktan yana kullanmayan aydın,
Tansu Teyze,Tansu Teyze,
Ben bir memur çocuğuyum.
Sesime kulak verir misin?
Üstüm yırtık,karnım aç,
Şöyle bir bakar mısın?
Can istemedi canan.
Alev almış yanan yüreğimden,
Od almak istemedi.
Altından zincir,
Gümüşten kemer istemedi.
Yüce dağ oldu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!