Kartanem Şiiri - Ertuğrul Bey

Merhaba kartanem merhaba yine gönül kapına ben geldim
Bak gene sana, gelirken haber vermedim
Bir ses duyarsın ya en derinlerden bir keşke yada bir ahhh işte
Karanlığın içinden çıkıpta geldim
pencerenin önünden sessizce geçtim
Her yere yayılan kokunla epey cebelleştim
Bir delilik yapabilirmiydim yapardım
bu aralar içimden ne geliyorsa yapar haldeyim

Bazen bir limanda demir atmış sahipsiz bir gemiyim
yoksa bir tren garında cürümeye terkedilmiş trenmiyim
Yok ya yok ben o kadarda delimiyim
Olsam olsam sevgisi için kıtalar aşmış
bir üveyikim kanatları yıpransada
içindeki azimle sevdiğine uçan bir üveyik

Yok o kadarda değil bence ben senin kapına düşmüş bir divaneyim
Öyle ya öyle olmasam olmadık yerde şiirler yazıp şarkılar söylermiyim
Söylerim dimi söylerim söylemek sorun değilde şarkıların sözlerini değiştirip değiştirip
başa alacak kadar kendimde değilmiyim..
değilim sanırım aslında bu aralar pek'te sağlıklı sayılmam
güneş yakarken ortalığı kar tanelerini gören birtek benmiyim
.
Benmiyim ya ya benmiyim
sesindeki renkleribir tek duyan
gözlerindeki ışığın yansıdığı her yere
hiç geriye bakmaksızın varan
Bırak varlığını adın geçince yerinde duramayan koşan koşan

İnceldigi yerden kopacak olan ne varsa artik kopsun
Zerre umurunda değilki bu saatten sonra
İster yaz gününde kar yağsın
ister kış gününde çiçekler açsın
İsterse güneş batıdan doğsun doğudan batsın
Her yerde herşeyde var olansın
Kapınısına izinsiz geldiğim cananı yar'sın
EYVALLAH KARTANEM EYVALLAH
İYİKİ VAR'SIN İYİKİ CAN'SIN