Karşılaşma (Reyhanî-cemal Hoca) -3

Reyhanî
Bir muamma söyledim ki, mevlûd-ı fermandadır
Menzil-i maksuda ermiş, sahibü’l-kervanda var
Sende de var, bende de var, bazıda var, bazı yok
İsmi vardır, cismi pünhan, arzusu her candadır

Cemâl Hoca
Söylediğin bu muamma şanlı bir sultandadır
Menzil-i maksuda ermek o Fahr-i Ekvan’dadır
Ülfeti anın kamuda, hem olur olmazda var
İsmi mimden neş’et ede, cismi de cinandadır

Reyhanî
Gözesi bunun nerede, hangi tertibat için
Ta ezelden bu yanıdır, rahm-i kâinat için
İbreti nîrâne değil, arzusu cennet için
İsmi, cismi, şekli, bunun kelâm-ı burhandadır

Cemâl Hoca
Gözesi, nur-ı mutlaktır, rütbe-i salar ile
Rahmana yoktur nihayet, lutf-ı aşikâr ile
Âsi ümmet melceidir naz-ı Girdigâr ile
Kurtarır ümmeti dardan, şanı her beyandadır

Reyhanî
İlm ü hikmet deryasında üzmese mümkün değil
Kâh zeminde, kâh semada gezmese mümkün değil
Cemî‘i cümle kâtibidir yazmasa mümkün değil
Yetmiş iki dili bilir, bir kaçı lisandadır

Cemâl Hoca
İlm ü hikmet deryasında üzmek anın şanıdır
On sekiz bin âlemini gezmek anın şanıdır
Kudret sırrı sarayında yazmak anın şanıdır
Yetmiş ikide maharet gösteriş o handadır

Reyhanî
Dört tane harfin içinde künyesinin kararı
Yigirmi dokuz kapı da hep onun yadigârı
Şimdi nerde temel kurmuş, ne yerdedir durağı
Kaf’tan kaf’a nam bırakmış, nişan her yandadır

Cemâl Hoca
Mim Muhammed isminin şöhreti, şanı aşikâr
Künyesi yigirmi dokuz hep onun yadigârı
Firdevsinde karar kılmış, Kâbe Kavseyn diyarı
İki cihanın sultanı, hükmü her beyandadır

Reyhanî
Okuyanlar belâ diyer, lâ demez bu imlâya
On iki burcu gevheri, temel kurmuş kıbleye
Buna kimler bade vermiş, âşık olmuş ağlaya
Kademinden bir avuç toz, yedi asumandadır

Cemâl Hoca
Nur-ı kudretten var oldu, âşığım bayrağına
Vuruldu tevhidle nakış, nur indi revnağına
Celâlından aldı himmet, seyreyle durağına
On iki hicab içinde, esrarı nihandadır

Reyhanî
Başı arşdan yukarıdır, ayağı nerde bunun
Kimler gark oldu suyuna, boyağı nerde bunun
Kim getirdi, kim götürdü, burağı nerde bunun
Reyhanı’m, ta‘bir eylerem “hel etâ” Kur’an’dadır

Cemâl Hoca
Başı arştan yukarıdır, ayağı tahte’s-serâ
Dört melek aldı suyundan, rengini gülde ara
Cibril getirdi Burak’ı, ola vâkıf-ı esrâ
Ta‘biri bu ahî aşkı bak Cemâl Turan’dadır