Karınca duası Şiiri - Zamin Sardarlı

İnsan bazen karınca,
Bazense en küçük böcek olmak ister;
Gülleri, çiçekleri ezipte çiğnememek için,
Çimenleri incitmemek için,
Kendi evlatlarınmış gibi.

Aslında insanın tarifi nedir diye sorarsan eğer,
Bence, biliyormusun bu ne gibi:
Büyüdükçe küçülmek gibi...

Bazen küçük dalga gibi,
Bir narin yağmur damlası gibi,
Sahilleri okşamak geçer içimizden.
Bir sevgili tenine dokunmak gibi.

Aslında insanın tarifi nedir diye sorarsan eğer,
Bence, biliyormusun bu ne gibi:
Sevdikçe sevilmek gibi...

Bazen esip geçmek gerekir,
Bazen gülüp geçmek
Ayağının takıldığı küçücük çakıl taşına.
Bir vurdum duymaz rüzgarlar gibi..

Aslında insanın tarifi nedir diye sorarsan eğer,
Bence, biliyormusun bu ne gibi:
Aldırmadıkça alınmaz gibi...

Peki, bir insan ömrü?
Bir çilekli dondurma gibi,
Tadını hiss etmeye başladığın zaman biten.
Bazen mevsim kuşları gibi,
Tanıştığının ertesi günü uçup giden..

Aslında hayatın tarifi nedir diye sorarsan eğer,
Bence, biliyormusun bu ne gibi:
Bazen bir nefes gibi,
Bazen bir kafes gibi,
Olumlu ve ölümlü…