Sisli geçmiş, kendinden utanan gölge
Düşüp duran yılların elden avuçtan
Pus dolu mekânlarda doğurdun yüzünü
Bir bir ölçtün çıkacağın yolları
Zor olacaktı anlaşılman, öyle oldu.
Sabah çektiğin tüller
Akşamları zor uyuttu seni
Hayattan kaçarken yakalandığın adamlara
Aklını bırakacağını bilmiyordun.
Onlardan geçerken düşürdüğün yılların acısını
Hep uykuların ödedi
Büyütüp bıraktığın hayallerin, dönüp durup kesti dilini
Her eşik uzun menzildi ayaklarına
Bitti vicdan borcun
Kısa olan gülüşünü de yastığına gömdün.
İmkânsız boşluklarla geçti akşamların
Herkes son hançerini
Güzel inancına indirdi
Bana gelince
Çehrene dokundum da su gibi dağıldı ellerim
Susturdum herkesi, eski bir yarıktan sızdım ömrüne
Ben geldim
İki yakan arasındayım artık
Kayıt Tarihi : 14.8.2017 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
