İçimde başıbozuk bir yemin,
Kabuğunu terk etmiş hayvanlar
Posalı günlerden kalma taşra ağrısı,
Şuramda illa ki yanlış dualar.
-hayvanlarını avutamadık Minâ
son uykusundan bugün uyanıyorlar.
Ayrılığın bir gün önce eteklerinle sildiği yollardan
Ertesi gün ölüm yürürdü, diyoruz
Biliyoruz ki, sımsıkı özlemeden kimseyi
Resimler yanarak inmeden duvarlardan
Yani incelmeden ölümün urgana dönük ipi
Hakkıyla ağlayamıyordu insan.
Denize takılıp eylüle düşer şimdi güz
Yıllar sonra ilk defa yağmura katlar kardeşim çamaşırları.
Gitmek, incecik telaş bu rüzgâr yerinde,
Şimdi olmadığın her gün için
Sapasağlam bir dal çatlar,
Çatlar durur yüzümde.
Kayıt Tarihi : 14.8.2017 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
