Artık bu meydanlara nasıl yerleşiriz?
Ne tuhaf bu kaçak göçek haller
Ne tuhaf kedi boyunları gecede
Şimdi bu evlerde nasıl dururuz?
Nasip bulamadık çatlamış betonlardan
Betonların sıvanmış gözünde duran nadir baharlarından
Şu sürekli ağır rampasından insanın
Ve ağzımızda duran laf altlarından.
Su geldi, oraya sızdı, kuyuya
Kuyularda infilak.
Hepimiz sesin sedefinde toprağa işlendik, ölü sevdik
Bir yaprak yolu kadar gövdemiz, kışı sevdik
Sus olduğumuz sokak bombalandı,
İnsan durup insanı keserdi ortasından, eti sevdik
Dünya... Bir ucu dışarıda,
İçerisi kanlı dünya
Ötesi berisi daha acısı yok
Kabuk diye çocuk kapanır mı yaraya?
Kayıt Tarihi : 14.8.2017 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!