Yine bir akşam ve yine aynı sahne, dekoru değişmeyen hayatta. Her gece senin rolünü çok güzel oynuyorum sensizlikle... Yakın zaman sonra sileceğim tüm yazılanları ve yepyeni şeyler yazacağım. Yine sen dolacak her yanım, hiç gidilmemiş gibi yaşayacaksın. Ben yazmaya devam ettikçe sen olacaksın. Ki bir gün yazmazsam işte; o gün sen solacaksın. Bir demet papatya bırakacağım rüyalarına, onu soluyacaksın. Ve o zaman son bulup benden kurtulacaksın bir daha hiç yazılmamacasına...
Geçmişin geçmişte kalmadığını sen hayatımdan geçip gittikten sonra anladım.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla