Sen sancılı bir sürecin içinde yaşarken, kangren olmuş bir yarayı tedaviye uğraşıyordun. Gerçekleşmesi mümkün olmayan bir geleceğe yürüyüş yaptığının farkında oluşun bile, seni yolundan çevirmeye yetmiyordu. Yaşamak istediğin her neyse, yaşayamadan çürüyüp gittiğini göremeyecek kadar kör oluşun, seni saplantılarının karşısında sönük bırakıyordu… Yaşamalıydım diyerek avuttuğun benliğin, ıssız bir kimliğe bürürken seni, sen düşlerini çizmekten geri kalmıyordun… Şimdi yıkanacağın yağmurlar, ızdırap dolu gecelerine hazırlamaktadır seni, yıkanabilirsin kimsesizliğinle…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta