Kızım çağdaş’a
Ey şair amca!
Söyle şu yıldızlara
Biraz yakından baksınlar
Bakarken dünyamıza..
Her gece aynalarda seni arıyorum
Seni soruyorum kederli bakışlarıma
Bir yağmur başlıyor dışarda ansızın
Alıp götürüyor beni yalnızlıklarıma..
Yolunu şaşırmış yıldızlar gibiyim
Bu nasıl sevda böyle gülüm
Bu nasıl hayat
Içimde çirkinlikler yürüyor
Içimdeki güzelliklere inat
Söyle şu sevdana gülüm
Gökyüzü susuyor
Geceyi okşuyor bulutlar
Paris derin bir uykuya dalmış
Dansediyor alnında yıldızlar
Sokaklar soyunmuş,
Sen benim
Duygularımın en son limanısın
Ömrümün açılmamış karakutusu
Hayallerimin sönmeyecek ışığısın
Sen benim,
Sevdamin gürbetinde
Zamanlı zamansız ötüyor gece kuşları
Alıp götürüyor düşlerimi ayışığında trenler
Hangi çağı yaşıyorum, hangi mevsimi
-Bilmiyorum-
Kayboluyorum aç bir gecenin yorgun gözlerinde
Soyunsun diye önümde genç bir kadın gibi hayat
Bugün hüzünlüyüm, yorgunum bugün
Bütün mevsimleri susuyor ömrümün
Soyunuyor gözlerimde anılar usul usul
Içimde sevdan var, hayalimde yüzün
Elbet bir aşkın rengidir bu susmalar
Gözlerine çizdim aşkı
Anlatmaz beni bu şarkı
Haydi gel artık bekletme
Sen ol gönlümün ilacı
Günlerdir hep yalnızım
Kondu sokaklarının birinde
Gün gelip nöbet tutacağim yine
Ve yıldızları alıp koynuma
Kıvrılıp yatacağım bir köşede
Tutulurken günlerin nöbeti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!