Kara Tren Şiiri - Kasım Kobakçı

Benziyordu kara bir trene,
Dolaşan otobüs,
Kıpırdanıyordu bazen bir kaplumbağa gibi,
Bazen de bir yılan gibi inliyordu,
Bazen ise uçmaktaydı bir karga gibi,
Toz kaldırarak toprak yolda.

İndim Ankara'ya elimde torba dolusu çanta,
Sora sora vardım kalacağım yere,
Dört kişi var bir odada ama,
Benim için çok rahat ve oldukça lüks döşenmişti,
Yanlış anlamayın ama, yaylı yatak ise en iyisi.

Yürüdük gençlik parkına çökerken akşam,
Giriş ücreti çok pahalı geldi bana,
Yürüdük sonra istasyona doğru,
Raylar üzerindeydi kara tren,
Dizel tren de onun yanında.

Bağırıyordu boğa gibi biri,
Harıl harıl çalışıyordu diğeri,
Şaşkın şaşkın bakakaldım,
Çünkü hayatımda gördüğüm en büyük makinelerdi bunlar,
Düşündüm yaktıkları yakıtı,
Ve kayboldum hayallerin içinde.