Kara Osman Nalbant Şiirleri - Şair Kara ...

Arslanı kim doğurur, sevdayı biz asarsak
Dünya herkese yeter insan gibi yaşarsak

Ben bir Şeyda bülbülüm, her bağa aba sermem
Sözümü her can duysun, gülü kimseye vermem

Adı yeter dostlar, gerek yok söze
Yüzü küle dönmüş yürekse köze
Yitirdiğim yerde, geldik göz göze
Kaç yıllık hasretle, baktı Hüsniye

Sevda ocağında, kül bekler közü

Duygusal insan için, her hüzün bir hazandır
Benim gözümde bahar gülün güldüğü andır

Kendimi çağırdım, bugün bin kere
Bir damlaya hasret, kurumuş dere
Yağmur yâr, yâr diye düşerse yere
Toprağın sancısı, diner mi bilmem

İzini türkülerde buldum
Mısralarda saklı adın
Bir lokmadır ağız dolusu
Tadın türkülerde
Kemana benzer

Şairim
Başı karlı dağa
Gazel döken bağa
Kül içindeki köze
Yardan duyduğum

İkisini bir tutma, iyiyi kemden ayır
Kadın erkek ayırma, cana şiddete hayır

Her bağın gülü solar solmayan gül kadındır
Bu hayat sensiz olmaz, hatun senin adındır

.Bağın gülleri solar, solmayan gül kadındır..
Bu hayat sensiz olmaz, hatun senin adındır