Kara Osman Nalbant Şiirleri - Şair Kara ...

Gülüm gökte, sanıyorum
Sabah akşam, anıyorum
Yar yar diye, yanıyorum
Gel de kurtar beni benden

Çok istedim, gelemedim

Yeter ki gönül versin, insan kendini aşar
Gün gelir yazan ölür, yazdığı koşuk yaşar

Sen yeniden gelin ol, ben de urban olayım
Canan sana ilk sözüm, sana kurban olayım

Gene yarım kaldı
Yâr ile başlayan şiir
Odam çok karanlık
Bir kibrit yakıyorum
Dedemden kalma
Saatime bakıyorum

Kaç yıldır yana yana, köze döndü özümüz
Su serpin yüreklere, öze dönsün közümüz

Afrin’de yaşayan halk, Aslana kucak açtı
Kendini ser sananlar, Aslan gelince kaçtı

Yıllardır ağlarız yaşımız dinmez
Kefensiz yatana ölüdür denmez
Sallanır alımız gönderden inmez
Ay yıldızı tutan el Çanakkale

Biri şehit olur gerisi yaşar

Dertliyim cihandan dersimi aldım
Sevginin kuşunu, sabahtan saldım
Can bırakıp gitti dar yerde kaldım
Yar idim bir anda ele döndüm ben

Yeni köprü yaptım biricik geçmez

Yıllardır yar için, yanarım bitmem
Seheri beklerim zamansız ötmem
Bin cihan verseler bırakıp gitmem
Bir şeyda bülbülüm gülü beklerim

Bir damla su için, bin taşı sıktım
Sırılsıklam olan, şal bana küstü
Bağa kar yağarken dışarı çıktım
Beyaza büründüm al bana küstü