Düşlerim
Sana yakın
Ben senden uzakta
Dünü
Yaralı kurtardım
Sürerim, sürerim kıratım gitmez
Bu kara sevdanın yolları yetim
Yazın sonu geldi bülbülüm ötmez
Kırmızı gülümün dalları yetim
El kapıdan bakar içeri girmez
Gecenin kralıydım, Zühre benim ecemdi
Onun kaydığı gece, en karanlık gecemdi
Bakarak ekşi deme, asmamdaki üzüme
Bakarsın tatlı çıkar, bakamazsın yüzüme
Kara haber
Çabuk yayıldı yurda
Gündüz güneş tutulur
Gece ay doğmaz orda
Söyleyin nasıl unutayım
Yunus’un bakışını
İçi boş olan yürek, bedene ağır yüktür
Sevdayla dolu yürek, acun kadar büyüktür
Her söze inanma, her sazı çalma
Bu handa kimseden beddua alma
Sen sen ol deryada, derine dalma
Yalan dünya merdi derde salandır
Gülü koparmışlar dalından
Yele karışmış
Bülbülün heceleri
Uykusu kaçmış kuşların
Yorgun bu şehrin geceleri
Birazdan yatacağım
Asma görür hislenirim
Bu duygudan beslenirim
Ankara’dan seslenirim
Duyar benim yeğenlerim
Sağlam tutarlar kaşığı
Aslanın yarasına, her çiçekten em olmaz
Gönlünde aslan yatan, kurda kuşa yem olmaz




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!