Kara Osman Nalbant Şiirleri - Şair Kara ...

Damlayı sele bağladım
Delice gibi çağladım
Gülün dibinde ağladım
Gül dediler gülemedim

Neyleyim ben alsız ağ

Al içinde sarı idim
Bir güzelin yari idim
Mor çiçekte arı idim
Balım gurbet elde kaldı

Yaramı sazla dağladım

Sercanımsın diyene, bir ömrü feda edin
Ona borcunuz varsa, vakit dar eda edin

Yüreğinde çiçek açtı, bağı bahçesi kardı
Sözü sevdadan açtı, gelmedi sözün ardı

Bir gün yokuştan inerim
Sessiz gemiye binerim
Kurur gazele dönerim
Acı eser yel peşimden

Geçen günleri sayarım

Dün gece
Mart bacadan baktırdı
Çiğdemler gibi
Altında kaldım karın
Uzak değil biliyorum

Zulme karşı duranın, her gün değeri artar
Bu halkın terazisi, her zaman doğru tartar

Gelin söylemiştim sana
İlkbaharı yaz öldürür
Yârin oku değmez bana
Beni ela göz öldürür

Mayısta gül açar bülbülüm ağlar
Haziran gelince bezenir bağlar
Yola çıktım geçit vermedi dağlar
Kuş olup da konsam dalına güzel

Yâr seninle bile gitsek sılaya

Didindim yurt ettim çölü
Her düşümde gördüm gölü
Dikeniyle sevdim gülü
Kendimi bildim bileli

Biri sevdim, iri sevdim