Kara Koyun Destanı

1
Camuşlu köyünde bir hikmet oldu
Duyup işitenler kaldı hayrana
Hayvan sayımının memuru geldi
Bir kaçı kaçırdı o yan bu yana
2
Hele bir gün evvel bak ki ben n’ettim
Tutup üç koyunum kaça kattım
Meğerse bir büyük kabahat ettim
Yarı gece vakti saldım yabana
3
Erken oğlum geldi; dedim ne ettiz
Benden ki ayrıldız ne yana gittiz
Davar nerde kaldı, siz nerde yattız
Muhafız olduz mu kaçak hayvana
4
Dedi: “Baba sana verem haberi
Sato Kayası’na saldık davarı
Gözümüz görmedi, uyku eseri
Baka baka kaldık heft asumana'
5
Orası ey ya, varımış muhbirler
Eyüp dayım der ki, haber verirler
Tahsildarlar gelir bizi görürler
Sonra dokuzu yazarlar doksana
6
Dedim düşüncez ne, gel söyle görim
Ben de ona göre cevabın verim
Zaten üç koyundur hep külli varım
Korkaram ki hak vermeyek çobana
7
Dedi: “Ayı Deresi’ne gidelim
O dere derindir rahat edelim”
Pek ey dedim oğlum, arslan edalım
Allah bağışlasın baban anana
8
Hâsılı o gece alıp gitmişler
Ayı Deresi’nde mesken tutmuşlar
Ateş yakıp rahat rahat yatmışlar
Boz kurt da yağ çalmış kara dabana
9
Sabah oldu baktım ki gene geldi
Kaş kabak dökünük dedim ne oldu
Dedi: “Baba bize kurt daldı daldı
Yarı gece kapanmıştık zindana”
10
Dedim: Sözüm çıktı çoban hak almaz
Herkes böyle yapsa bir kurt ac kalmaz
Kaçak mal saklamak İslam’a gelmez
Rüsumu verilir ordu tekmana
11
Dedim nasıl oldu, gel şimdi söyle
Tamam izahat ver git sonra inle
Dedi: Pekey baba, eyice dinle
Tamam ifademi vereyim sana
12
Etmek yedik uyku tuttu uyuduk
Başımızı çakıl taşlara koyduk
Derin uykuda bir gürültü duyduk
Sandık yıldırımlar yağdı o yana
13
Baktık koyunların yok hiç birisi
On beşten kâşki kalaydı yarısı
Bir kaştan tillenmiş en ki irisi
Düşmüş derede boyanmış al kana
14
Dedi boz koyun da kayadan uçtu
Bir kaçı da kızıl tepeyi aştı
Kurt da yavruların buldu uluştu
Soyhanın elinden geldik amana
15
Dedim söyle niçün sen geldin bize
Dedi geldim yükleyip bir öküze
İki cemdek vardır getirek size
Kokmadan olayım yola revana
15
Dedim oğlum ey beslediñ bostanıñ
Kimindir cemdekler yazım destanın
Dedi bizim bir de Mamo Usta’nın
Baba ne yapalım Hak’tan gelene
16
Dedim kara koyun sağ mı ölü mü
Dedi evvel ona yapmış zulümü
İşittim dünyadan çektim elimi
Dedim zâlim nasıl kıydın o cana
17
Gel bir bak ki koca kurdum ne etmiş
Sürgü yapmış, üçün kayadan atmış.
Sonra zalim, kara koyunu tutmuş
Ne ise ölüsün aldık bu yana
18
Dedim oğlum niçün eylediz gaflet
Kara koyun başındaydı bereket
Çünkü Akif Emin vermişti zekât
Bağışlamış idi râh-ı Rahmana
19
Oğullar böyle mi besler imamı
De ki gitmiş bizim davar tamamı
Anandan alırım bu intikamı
İster isen küs git sen de bir yana
20
Oğlum bilmez miydin sen zâlim kurdu
Her nerye uğrasa söndürür yurdu
Kırar sürüleri ağlatır Kürd’ü
Haso Dayı hasret kalır ayrana
21
Kara koyun nasıl çekti bu yayı
Ağzında dişi yok sırtında tüyü
Hayı gitmiş idi kalmıştı huyu
Kim almazdı çıkaraydık meydana
22
Acap bunun gibi var mıydı koyun
Ayı Deresi’nde tuttular toyun
Dedim bari gidin postunu soyun
Mübarek tikesin saldık kazana
23
Tam bir gün kaynattık bir neyse pişti
Kanlı köpükleri kenara taştı
Yedim, alt dudağım üste yapıştı
Dişlerimi tutkalladı dehana
24
Çıkaydı mezada elli kuruşa
Alıp vermez idi kardaş kardaşa
Hillekâr olma ki düşersin işe
Hareketin ola ger hâinâne
25
Hille tuzakların kimseye kurma
Eğrilikten vaz geç zararlar görme,
Yoktan malın kurda, kuşa yedirme
Bunu yazdım ibret ola cihana.
26
Kılma malın kaçak, oluna ta’ciz
Hükümet me’murun eyleme âciz
Tahsildar görmezse, kurt eyler haciz
İbretlen de hain olma vatana
27
Neyse gitdi rahmet olsun rûhuna
Ayak kaymaz doğru gitse râhına
O kul teslim olsa şahlar şahına
Kahrından dûr olur düşer ihsâna
28
Sene bir söz diyem gel olma âciz
Rüsûmu tam ver ki tam ola techiz
Tahsildar görmezse kurt eyler haciz
Derin düşün sakın olma divana
29
Eğer dersen düşmeyelim feryada
Rahat yaşamakçün dar-ı dünyada
Olacaksın her bir emre âmâde
Itiraz etmeden gelen fermana
30
Vatanını koru yat rahat rahat
Günbegün bu yurtta artar adalet
Bize farzdır ululemre itaat
İnanmazsan bak âyet-i Kur’an’a
31
Sen metîn ol oğlun olsun çırağın
Bir murâd alırsın kalmaz merağın
Polattan pâk yaydır okun ferağın
Arslan gibi kendiñ göster düşmana
32
Birlikten ayrılma el-aman aman
Yad et Yaradan’ın kahrola düşman
Sana imdad eder Hazret-i Kur’an
İstinad eyle gel ism-i Rahman’a
33
Hüdâyâ ayırma bizi rahminden
Türk yurdunu devranından deminden
Bize nusret ver lutf u kereminden
Bizi ümmet ettin Fahr-i Ekvan’a
34
Umaram ki ism-i Gaffâr aşkına
Bin bir ismindeki esrar aşkına
Habibin Ahmed-i Muhtar aşkına
Türkoğlunu hâkim eyle cihana
35
Cemâl Hoca aceb var mı amelin
Sen de ibret al varsa kemalin
Sakın hükümetten saklama malın
Kazan ver kançurañ merd-i merdana