Karanlıklarda sarılırdım sana
Sarılırdım o kara gözlerine
Karanlıkları dağıtırdı
Gözlerindeki ak ak umutlar
Umut yüklüydü kara gözlerin
Umut verirdi bana.
Gün ağarırken gitmiştin sessizce
Kent, kuşatılmıştı sabahın erken saatlerinde,
Basılmıştı evler,
Basılmıştı kır kahveleri,
Yakılmıştı aşklar.
Eski aşkların küllerinden doğdu yeni aşklar
Tarlalar gelincik çiçekleriyle kırmızıya boyanmıştı
Açmıştı barış çiçekleri
Yağmur hışımla yağıyordu.
O karanlık, işgalci günün ardından
Zifir karanlık hücreler doldu,
Bir glincikti hücreden gözüken.
Karanlık hücremin duvarlarında ekin tarlaları oluşmuştu.
Hayal dünyasında,
Kara gözlerinde kucaklamıştın beni
Ak umutlar dağıtmıştı kara gözlerin
Işık olmuştu hücrelere
Umut olmuştu mahkumlara
O kara gözlerindeki ak ak umutlar
Kayıt Tarihi : 8.1.2005 18:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/08/kara-gozlerin-ak-umudu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!