Kandan Mürekkep Şiiri - Tevfik Çilsoy

Sustuklarımı söyleyebilmek,
Bir avuç dolusu kum gibi savrulabilmek,
Ve anlık esen o rüzgârda
Gözlerini içime hapsetmek üzere paralarken kendimi
Bir kuytuda zilzurna deli gibi
Sana sarhoş olmak varmış kaderde.
Yokluğunu kadehlere doldururken
Damla damla kavuşabilmek,
Hasretinin tüten dumanını zorla içime çekerken
Bir esrarkeşin düştüğü tribe düştüm.
Senden başka herkese ve her şeye
Kör olan gözlere bir başkası girmeye çalışsa ne fayda
Ben senden başka bir şey göremem
Sen benim karanlığımsın
Seyretmekten mutluluk duyduğum.
Ben sana yazılmış bir körüm.
Yalnız kalmış köşe başlarında
Esen fırtına olsan, uğultular haykırsan
Dinlemekten huzur bulduğum sesindir benim.
Ben sana susup konuştum satırlarıma
Kendi kanımdan mürekkebimle.
Her gece daha fazla yalvardığım duamsın benim.