Kamuran Tuna Şiirleri - Şair Kamuran Tuna

Ben doğdum doğalı aşka doymadım
Dertlerle yaşadım huzur bulmadım
Ömrümce bir kere mutlu olmadım
Bir yudum mutluluk sen ver ne olur

Sevgiye hasretim yüreğim yanar

Meçhule doğru akar bu garip yolculuğum
Darmadağın hislerim umutlarım kör düğüm
Söyle bana ne olur selvi boylu sevdiğim
O kara gözlerinde hayal miydi gördüğüm

Ey gönlümün hicranı yüreğimin ateşi

Gönlümüze kattık sonsuz hazları
Neşeyle çalalım artık sazları
Semadan koparıp tüm yıldızları
Işıklar misali yanmaya geldik

İnançla bezedik kalplerimizi

Tüm kalpleri yakıp geçer
Engelleri yıkıp geçer
Görenleri mecnun eder
Senin güzel gözlerin

İnan akan sular durur

Mutluluk yolunda hayal kurarken
Zavallı gönlümü perişan etti
O sahte kalbinde aşkı ararken
Halime gülüşü gücüme gitti

Ellere gül verdi bana dikeni

Mahzun bakışlarında erirken Çanakkale
Göz pınarları yağmur olup boşalan kadın
Hüzün kuşları konmuş gönül penceresine
Öylesine yıkılmış bir çare kalan kadın

Ufukları tararken sihirli bakışları

Nasıl unutulur nasıl o tarihteki zaman
Bağımsızlık aşkıyla çırpınırken bir vatan
Bu uğurda can verdi nice eşsiz kahraman
Cumhuriyet kokuyor toprağımızdaki kan

Demokratik hakların en güzel biçimidir

Madem gidiyorsun bırakıp beni
Yolculuk nereye sormayacağım
Son kez uğurlayıp sevgilim seni
Bir daha ismini anmayacağım

Ne yazık güvenim kalmadı sana

Yıllardır kırgınım gücendim sana
Verdiğin acılar içimde yara
Bekliyorum diye yalvarma bana
İnan ki gelemem yorgunum bu gün

Esir edip gittin sen de ruhumu

Tadılmamış heyecan, soluk, soluk ilhamdır
Mavi atlas üstünde, dalgalarla sevişmek
Gözlerde iz bırakan, tarifsiz bir bayramdır
Bu şehrin akşamından, ufuklara erişmek

Her mevsimde ayrı bir, güzelliğe bezenir