Kalp Unutmaz Şiiri - Halil Kumcu

Unutulmuş olmaya katlanamaz insan.
Bir söz söylemeye bile mecalin kalmaz bu yüzden.
Yaşamaktan usanır; bir bunaltı kaplar içini,
Soluğun daralır durup dururken.

Günlerce kaskatı kesilir yüreğin.
Bir türlü sesini duyuramazsın kör kuyuya.
Bir yığın hatıra gibi bir şey,
Hafakanlar basar güya.

Dünün kayıp hayatında,
Gözünde önce resimler canlanır.
Düğüm düğüm olur boğazın,
İkinci bir insan gibi içinde kalır.

Kitabın arasına konulmuş saçlar,
Eski bir hırkadan çözülen bir yumak gibi.
An gelir, hatırlatır ertelenmiş çığlığı;
Arsızca üstüne sızan sigara kokusu gibi.

Öyle acı, öyle keskin bir duygu bu.
Beklenmedik bir andaki karşılaşma,
Zihninde iz bırakan birkaç fotoğraf;
Kalp unutmaz, boşuna uğraşma.

İyisi henüz vakit varken hatırlamak.
Kabir ziyareti yazgısı gelmeden,
Kendine iyi bak; keşke olsaydı ama işte olmadı.
Bunlar bir kaçış yolu, inan ki tamamen.

10 Ekim 2023 / Salı / Ankara