Kaldırımda Yürüyorum Şiiri - Halil Kumcu

Kalabalıklar ortasında,
Kaldırımda yürüyorum,
Hiç kimseye değmeden,
Yalnızlığımla konuşuyorum.

Basıp geçiyorum,
Kararmış yüzlerine,
Parçalanmış yüreğimden haber ver,
Aynadaki suretine.

Vakit imsak,
Bir ses çağırıyor,
Kaldırımların ardından,
Kaldırımla beni yerle bir ediyor.

Kalmadı kaldırımlarda,
İnsanların ayak sesleri,
Dilencilerin isteyişleri,
Seyyar satıcıların alın teri.

Çoktan göç etti ateş böcekleri,
Gece karanlık, gece ıssız,
Sokak lambaları yalnız,
Bir ben varım kaldırımlarda,
Bir de birkaç evsiz barksız.

Hayatla ölümün mesafesi,
Bir kurşun atımı,
İşte gidiyorum kaldırımlar,
Gidiyorum bu gelen yol ayrımı.