Kahve Şiiri - Furkan Kara

Satır aralarında yazdım sana
Düşen yaprakların kahve rengini
Birde sabah kahvesini;
/beni sana getiren..

Bir sabah balkonda/açık havada
Avuçlarında yalnızlaşırken
/kahve tadında mektubum,
Titrerdi yüreğim/kemanın teline dokunurdu
Bir şarkı söylerdin satır aralarında
Akşam olurdu/med cezir olurdu
Issızlaşırdı sahil
Keman sesi duyulurdu
Kahvenin kokusu gelirdi buram buram
Aşıklar gelirdi geçerdi yanımızdan
Gül satan çocuğu zengin ederdik
Lambalar sönerdi bazen
/fırsattan istifade öpüşürdük
Şehrin yorgunluğu çökerdi /aldırmazdık
Masum değildik/düşenin dostu hiç değildik
Sen vardın ya/senin içinde ben
Satır aralarında yazdım sana
Hatırsız kahvenin çöken telvesini,
Falsız kalan umutsuz aşıkları
Onları da yazdım satır aralarında

Şimdi kendimi yazıyorum neyi değiştirir
Seni yazıyorum/satır aralarına ekliyorum
Sonra siliyorum senide, beni de
/izi kalıyor neye yarar
Yeni baştan başlıyorum yazmaya
/kalem bitiyor
Yeni baştan başlıyorum yaşamaya
/ömür bitiyor neye yarar..