Bir kahve icmisligimiz yok senle
Ayrılmak çok üzdü evet beni
Ama en çokta buna üzüldüm
Şöyle fincanlarimizi alıp
Göz göze gelip
Sen bana ben sana doyup
Bi kahve icmisligimiz yok
Bor elim fincanda
Diğer elim senin avucunda
Gözlerim gözlerinin derinliklerinde
Dünyaya dair herseyi unutmuş
Yalnızca senle ben varmışçasına
Bi kahve içmişliğimiz yok senle
Ben sana kul Kurban olurken
Aşkına sevgine doymamışken
Sana ait olmamışken
Herseyine hasret kalmışken
Bi kahve içmişliğimiz yok senle
Doyamadım Doyamadım sana
Sevgilim dedin
Sırtımdan vurdun bana
Ben senle ne hayaller kurarken
Sen benle olmaz dedin
Bi kahve içseydim
Dur gitme deseydim
Ben kalbimi sana verdim
Seni çok sevdim
Bi kahve içseydim
Kayıt Tarihi : 16.5.2024 17:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!