Kahve Şiiri - Kenan Mert Gülveren

nasıl içtiğini sormadan,
bir kahve de ona yaptım.
kendi zevkime göre sade,
şimdi karşımda oturuyor,
sol bacağını sağın üstüne atmış,
sol elin iki parmağı şakağında.
sigarasının dumanı çarpıyor yüzüne,
benden daha mı yaşlı,
daha mı hüzünlü benden,
tıpkı benim gibi yaralı yüzü,
aynı benim gibi bakıyor,
delice ve çocuksu,
benden daha mı çaresiz,
daha mı dağınık benden,
tıpkı benim gibi nemli gozleri.
benden daha yalnız olmadığı kesin,
ben onun değil,
o benim yalnızlığım,
canımdan çıkartıp karşıma oturttuğum,
hayaller kurup konuştuğum,
yalnızlığım değil...
o benim yalnız...