Kahvaltı Şiiri - Sami Demirkol

Günlerden birgün, kuşluk vakti kalktım.
Şöyle dikkatlice, uzaktan baktım.
Bedenim, boylu boyunca yatakta.
Ruhum yükseklerde, çokta uzakta.

Bir bulut vardı, havada yoğunca.
Cümle hane halkıda, doğrulunca,
Vakit geçti gitti, zaman elendi.
Hanım "kahvaltı "hazır"diye seslendi.

Bugün işine,yine çok gec kaldın.
Erken yatsaydın, erkende kalkardın.
Çay demlendi,soğudu ekmek sofra.
Üç beş eksik, tamamlandıktan sonra.

Gelip, kaldırmaya çalıştı kendi.
Son defa tekrar, yüksekçe seslendi.
"Vakit geçti,çağırdm bir kaç defa"
Bendede ne ses var, nede bir seda.

Çıt çıkmayınca, soğuk bedenimden.
Bir feryat yükseldi, candan derinden.
O zaman oynadı,heryer yerinden.
İNNALİLLAH VE İNNAİLEYHİ RACİUN.