Kötek karyesinde kesildi yolum
Derdim bin bir oldu heman ağlarım
Hani bağçadaki kırmızı gülüm
Ettim bülbül gibi figan ağlarım
Bir pîr yadigârı ey hafî ârif
Kula her ne gelse kaderullahtır
Haktan gelen ulu fermana yaslan
Belâlar mü’mine hem kıblegâhtır
Ona teveccüh kıl, Rahman’a yaslan
Sabreyle ki, hem artmasın kederin
Tâ ezelden âşıkım, Yezdân’a verdim gönlümü
Bin bir ismiyle bile Rahmân’a verdim gönlümü
Dembedem, sâat-be-sâat fikr ü hayâlim budur
Cân içinde sevdiğim cânâna verdim gönlümü
Muhannet babına salmadan beni
Minnetime bir ay eyle idare
Seni bana muhib görür bu gönlüm
Kimse vâkıf olmaz bak bu esrara
Hamdolsun devletin elinde var var
Yaz olanda yaylalarda
Seyranım köylü kızları
Hem çayırda, hem tarlada
Kotanım köylü kızları
Arslanca işe girerler
Can ile seven güzeli güzeli
Hali vahşileşir yabana düşer
Gece gündüz çağırır Lemyezeli
Durmaz dili zikr-i Yezdâna düşer
Mütekebbir, kalır kibr ile kinde
1
Dinsiz tabiiyyuna bak
Güya kendin insan bilir
İnkâr eder Yaradan’ı
Bunu kendine şan bilir
2
Dokuz yüz yigirmi üç senesinde
Bu millete rehber olan Ata’mız
Alçak düşmanların kahr-ı zulmünden
Türkün yurdunu kurtaran Ata’mız
İrgürdü milleti şana şöhrete
Bir bakışın kan akıtır bağrıma
Çeker bu gönlümü yaya gözlerin
Dünya dolusu güvenmem varıma
Yeter bana bir sermaye gözlerin
Gözlerine oldum aşk pervânesi
Anam doğdu, sende beni
Vatanımsın sen Camuşlu
Ben metheyleyeyim seni
Cihanımsın sen Camuşlu
Bu cana minnetim sensin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!