Şu ömrümün cemreleri ne tez vakitte düştü,
Kışım bitti derken yaz baharım nasılda tez geldi geçti.
Daha sana doyamadan şu ömür ne çabuk bitti.
Ben gidersem gülüm unutma beni.
Şiirlerim sana emanettir onları koynunda saklarsın.
Yar Sen yoksun şu dünyaya küskünüm
Yaşlandık neylersin inan çokta yorgunum
Prangalanmış kalbim gönülden sürgünüm
Menekşe papatyalardan darıldım giderim
Görmeyen bilmez ki depreşince derdim
Bu nasıl bir ayrılıktı azizim
Buz tutmuştu nemli gözlerim
Dudaklarımda zoraki sözcükler dökülüyordu
Vedalaşmayı bile beceremedik biliyormusun
Son bir bakışla bakışmak bile nasip olmadı
Her şey bir dinginlik içinde suskundu
Gönülde yareler sızım sızım sızılar
Bu ayrılık bitmiyor nedendir
İçimi burkuyor ağıt yakan şiirler
Sözler tükenir dert anlatmaya yetmiyor neden
Yar diye aradığım taş imış meğer
Düşünüp hayalini kurduğum düş imiş meğer
Aşk aşk dedikleri şey boş imiş meğer
Anladım ayrılıktan sonra ölüm çok hoşmuş meğer
Ayrılık gelince akşamdan boyun bükülür
Bu gün yorgunum aney öyle derin ki sızım
Aslında artık hep geceler kadar yalnızım
Ne yalan söylüyüm yarden yana şansızım
Dost dost deyip sarıldıklarımdan bahtsızım
Dertliyim ağlarım bilmiyorum nerdeyim
AMA SEN GİTTİN
Bende anlayamamıştım sebepsiz gidişini
Sadece baka kalmıştım arkandan
Ama söylenecek öylesine çok şeyim vardiki sana
Sen gidince
Dilerim benim gibi sende aşık olasın
Bana ettiğini mislisiyle bulasın
Yüreğinde ateş gözlerin yaşla dolsun
Yeter dersen yetmez az derim sana
Gözlerin yolları bekledğim gibi beklesin
Geçen mevsimler geri dönmüyor
Ömür tükenir nefesler bitiyor
Duaya durulur yar gelsin diyor
Dönmeyi unutmuş bekle ha bekle
Turnaya yalvardım selam götüre
Duy beni anla beni sensizlik korkusu ürkütür beni
Eğer gidersen kalbimi ikiye bölersin benim
Hasretine açılmış yaralarımı irinleştirirsin benim
Bir gün gidersen inan yaşayamam
Gönül mührünü vurmuştun giderken kalbime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!