Ben bende değilim ki benliğim neden ki bomboş
Aklımla uçtun gittin ben kendimi ziyan ettim
Ömür’üme düştü darbe yıkılışta kaldım mayhoş
Zaten baştan aşmıştı hayatı mı ziyan ettim!
Bir lâhzadır gerçekler zaman yutar tüm izleri
Kozan gibi güldür beni gül bağrın da erimişem
Söküldü topraktan çiğit koptum ati hasatından
Sözen yayar garip hali kör duyguda delirmişem
Kaydetmez beni tevarih aslı silik hayatından
Bana dair karine yok levhasından silinmişem
El’in oyuncağı oldum tol efesinin kahrından
Doğuşum; bir Kadir gecesiydi
Hemde bir eylül de, karlar yağmış başıma
Tevekler bile, donmuş
Nedir bunun hikmeti, gel de dost bir söyle
Nereye gitsem ki, ben
Sivri bir bedenim, sanki
Yine çöktü sineme, hüsran
Yine yakıyor; işte bak, hüzzam
Def-i gâmım, alınıpta gitti elimden
Yıktı beni, yine
O ahu gözlü, devran
Gönül sararken kokularını tenin
Kalbi içten fethedip, okşarsa
Mevsim mevsim açar, ruhumuzda duygular
His’in duyguları, her kabartışında
Yol yordam izleri, arzu belirler
Olumsuz iğrenti altında
kim ki Allah ve Rasulüne iman edemez
şüphe yoktur ki imansızlara ateşler haktır
yerler ve gökler tüm mülküyle Allah’ım demez
gerçek doğacaktır o zaman ki müstehaktır
Külli nefsin zaigatun mevt
Her nefis ölümü tadacaktır.
inna lillhi ve inna ileyhi raciun
“Şüphesiz Biz Allah’tan Geldik ve Şüphesiz Dönüşümüz O’nadır.”
Döndürüpte durma boşuna, şu nefsi
Güzeldir yüreği hayat kor cana
Tatlı gözlerini sevdiğim güzel
Gönlü de meleğin Gülşen’den yana
Çekişte gönülden vurdun be güzel.
Mahzun bakışlar har olur yakar
Hiç mi sende birazcık sızlayan vicdan yok
Tek gül içimde sadece senken
Yakıp durursun
O kibirler de kime söyle
Girme sakın ha aşkın kapısından içeriye
Yüreğim pır pır eder zaten
“İffetsiz iş koydun tavaya, ham aş pişer mi
Dönüp bak yüzede de sâhir, hayır mı şer mi”
Kozanlar sarmış dört bir yanı, küsüs gerçeğe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!