Tüm acılar içimde, yığılışta kaldı
Dertler bak yanıyor, ellerimde
İçim, gamının demiyle sızlar
Neye ve kime ki, fayda?
Bu yanlışlar
Zira hüsranların içinden, o fitne gözlerin bakar
Kulun özüne görkemi, yüce yaradan akıttı
O ne muhteşem şeydi ki, gönlümü çalışta aldı
Ruhun içine sevgiyi, itinayla o sarkıttı
İç yakıcı bakışıyla, gönlüme sızılar saldı
Şahlanıpta uçtu kalbim, içim de özlem azıttı
O şahika süzülüşün, gözüm de takılı kaldı
Tüm varlığımı sana adadım adayalı
Yolların biçare bir garibiysem eğer ben
Bu kimin suçu
Yüceler yüceliğinin değil mi?
Bu öyle bir aşk ki güç yetmiyor sevmemeye
Sana susamış bir çöl mecnunuyum ben
Bu can çok yandı Ya Rab gözler kaldı yolda
Gurbet eline giden can yârim gelmedi
Gâh varırım ben sağa gâh kalırım solda
Hasretinden içime köz gömdüm gelmedi
Günü hep günden umdum özlem kaldı yarım
ihtişamına kanışta, şevkle koştuğum
O ilkbahar
tüm coşkunluğumu, boğazıma neden tıkar?
o yemyeşil, pırıl pırıl ortamlar
beni bu karanlıkların, içine sokarlar
ölümün; o soğuk mu soğuk, sessizliği içinde
Bahtına yanarsın gönül bil ki yön ve yöntem almaz
Seviyesiz duygulara ahlaklı bir ruhsat lazım
Desturu olmuyan gönlün temeli de sağlam kalmaz
Hisse çıkan merdiveni sebatta da tutmak Arazım
Düzensiz savrulan erin ruhsal işlemidir namaz
Neyle yatarsan onlasın silkinişte çıkmak farzım
Elbette kırılgan olacaktır hırs
kamçılayan duyguların hırçınlıkları içinde
kaba saba dans ederken
düşün de düşmek üzere dikkat
seni emanetime muhkemce sarıyorum
Aşk sanki Kaf dağının arkasın da
Bir zümrüdü Anka gibi
Ona ulaşmak ister tüm günahsız emeller
Çırpınıp da duruyorlar sayısızca
Yüreğin buruk yokuşlarında
Kimi aşk diye telef olurlar
şellâvıca seğirttiğin her gönül derinliğinin deminden...
nefis kıvranır isteminin de ta dibinden
aha ki de bir kuzu kaçtı ki
en semizi tarafından hevengen
hasutluğunun çökertti lokmalar tüm anılarıyla dizildi hemen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!