Kadir Ünlü Şiirleri - Şair Kadir Ünlü

Ne kadar serindi
Yakıyordu yaz sıcağı,Ağustosun yedisiydi
Çınar altı gibi koyu bir gölgeydi
Seksenlik varlığın
Çocuktum sanki,altmışına merdiven dayamış
Alzheimer titreği ellerin okşarken başımı yavaş yavaş

ÇİP
Zayıflıyor hafızam;
Son zamanlarda çok unutuyorum,
Sevgili...
Ezberleyemiyorum artık sana yazdığım şiirlerimi..!

Çevir yüzünü
görme kötüyü
Bak doyasıya her güzelliğe
Öğrenme,kini,nefreti,fesatı
Sevgiyle

İçimde ki karanlığa ışığımdın sen
Ne çok sevmiştim seni bir bile bilsen
Birgün kavuşmayı umut ederken
Söndürdün ışığımı gittin Firuze

Bir ay doğmuş seherde mah yüzün gibi
Parlıyor kutup yıldızı gözlerin gibi
Gittin dönülmez yere,hasretim nefesine
Savrulup gidiyor ömrüm,çöl tozu gibi

Tanımıyorsa;
Halayı,teyzeyi dayıyı..!
Ne suçu var yavruların,birer Melek onlar.
Ayrı bahçelere ekilen,çiçek tohumu onlar,
Yok mu o şeytan büyükler,

Çıkasım var,
Cudi’nin tepesine,
Çökesim var,
Tâkâtsız kalmış dizlerimin üstüne.
Ağlayasım var bağıra bağıra,

Dört yanı denizle çevrili,kanla sulu toprağı
Özgürce dalgalanır,Ay Yıldızlı bayrağı
Yüreklerde yaşıyor,ölümsüz Atatürk’ü
Yüz yaşında hürriyet Cumhuriyet
Yüz yaşında

Dağlar,Dağlar,Dağlar
Bağrında ,ne köyler,çeşmeler
Ne çaylar,ne yaylalar var
Berfinler,kekikler,papatyalar beslenir
Kekik kokar,efil efil rüzgarın
Acıyla kaval çalar

Üstüme üstüme geliyor
Rezidanslar, AVM ler
Bunaldım arkadaşlar
Alıp başımı gidesim var
Şöyle derme çatma