Canım kızım...
Orman gözlüm...
Bu satırlardan sonra
Ancak ağlanır mutluluktan.
O kadar ihtiyacım vardı ki...
Öylesine güzel duygular yaşattın bana.
Şefkat boşluğumu doldurdun.
Kız evlat özlemimi giderdin.
Hiç yüzünü göremedim,
Hiç yanaklarından öpemedim,
Hani bilir misiniz?
Bir babanın kızına sarılmasının,
Sım sıkı sarılmasının verdiği mutluluğu?
Duygusallıktan yaşaran gözleri?
Bir çoğunuz bilirsiniz...
ŞEYDACIK
Sevgi grubuna ne zaman katıldığını anımsamıyordu Şeydacık’ın. Sanki kuruluşundan beri varmış gibiydi. Sevgi Grubuyla özdeşleşmişti.
Şeydacık 4 yaşındayken geçirdiği çocuk felci nedeniyle yürüyen sandalyeye mahkumdu. Ama bu engeli onu dünyanın güzelliklerine küstürmek yerine içini sevgiyle doldurmuş, tam bir sevgi insanına dönüştürmüştü.
Doğduğu an neler katmaz ki dünyaya
Minicik kalbiyle bilmez o...
Ama bizlerin kalbi sevgi ile dolar...
Gelecekten hayaller kurdurur,
Minik varlığıyla o...
Söylenmelerine tanık olmuştum geçenlerde. Nasıl duyabildiğimi sormayın. Kabul edin ki hissettim onları. Önsezi filan. Her neyse; bizlerden şöyle şikayet ediyorlardı;
“Bu evde bir türlü sevdiremedik kendimizi. Fırsat buldukça evin hanımı elinde bir parça bez ve çamaşır suyuyla mikrop soykırımı yapıyor. Orda dezenfekte, burada hijyen…
Nedir bizden istedikleri? Sonuçta biz de verilen görevi yerine getiriyoruz. Allah bizleri bu görev için yarattı.
Günaydın Sevgili...
Bir kutu göndermek isterdim.
En güzel bir şekilde paketlenmeden önce,
İçine pembe güller...
Ve aralarına,
-
Ebru Ercan
-
Ebru Ercan
Tüm Yorumlarkızlarınıza ve cocuklara duydugunuz sevgi size güzel dizeler olarak geri dönmüş...kutluyorumm...kaleminiz daim olsun üstad saygılar...
çok güzel bir şiirdi anneler affetmez mi hiç Tanrıdan sonra en affedici varlıktır anneler...kutluyorum..kaleminize saglık...saygılar..