Tarihin tozlu yollarında yürüdüm.
Gördüm ki gezdiğim ovalar.
Dik yokuşlarla doluymuş.
Sarp geçitlere baktım,
kimdir diye tırmanan.
Anlmadım ki karlı dağın etekleri,
Temiz olan,temiz yaşar gittiği her yerde.
Yaşamak güzeldir,temiz olan çevrelerde.
Hep temizdir güzel,çirkin yaşar çöplükte.
Sevgi açınca gözde,gönül bakar güzelce.
Bayrağımsın,canımızın kandan kalesine çekilen.
Hürriyetimsin,son şehidimde kefen olup süzülen.
Bağımsızlık çiçeğisin,göğsümüze hep taktığımız.
Şehidlerin nefeslerinde dalgalanırken baktığımız.
Ey gönül,
Batacaksan...
Gül dalında dikenler gibi ol da bari,
Sana aşık bülbüller,
hep çeksin cefanı...
Ümit.
Acılı bir yüzün tatlı tebessümü ardına,
Saklanmıştır kim bilir belki.
Belki de deniz köpüklerinin beyazlığına,
Karışarak eritmiştir kendini.
Mevsimler boyu,
Erbabını bul.aradığın her ne ise.
Her bulduğuna aldanma.eğer işi yok ise.
Hem yapar hem de bozar,amacı oynamak ise.
Unutma,hiç boş vakti olmaz inan ki,bulduğun usta ise.
Karanlıklarda savurduğum,arzuların gölgesi solmadan,
Ağarmadan düşen saçlarımı,gömdüğüm yerdir zindan.
Buz gibi dondurmanın,ıslak külahına henüz konmadan.
Ağlayan hararetlerin izinde süzülen,hasretimdir zindan.
Dertlerimi saldım,gönül yurduma.
Yakalandıkça çoğaldı,yarin elinde.
Hasretlerimi gömdüm,avuçlarıma.
Kirpiklerim boğuldu,her seferinde.
Yürüdükçe yolda acılarımı gördüm.
Ne aradığını bilmeyen,bulduğunu anlayamaz.
Gördüğünü anlamayan,gerçeği kavrayamaz.
Dertliler kervanında ağlayanlar,yolu bulamaz.
Kaybolur izlerinde,gideceği yönü bilmeyenler.
Gönülde paylaştıkça küçülür,karanlıkta çileler.
Her tümseğe takılırsa,yürüdükçe ayaklar.
Görmeyen gözlerde,kabahati ayakta arar.
Zamanın döşeğinde sızmış derin uykular.
Ağaran saçlarını,giden mevsimlerde sorar.
Rüzgarların sesini çaresizce oturup dinler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!