-- Kader Saati Şiiri - Kasım Kobakçı

Saçar güneş, neşe ve parıltısını,
----olsa da tek başına,
Doğrunun kaderidir, üzülme,
----yalnız yaşamak,
Süzülür ihtişamla yalnız kartallar,
----sürü sürü bir araya gelir kargalar,
Sakınır doğrudan yalan,
----karanlık ışıktan kaçar.
*
Yumuşacık parlar, geceleri ay,
----ölümler gelir vakitsiz,
Karşılayacak yarını düşler,
----dönüp görmez yine de kimse,
Bütün kılar bizi aşk,
----sevgiliye en iyi bahane,
Yüzleş ama onunla yiğitçe,
----yalnızca acı geliştirir bizi.
*
Vardır kendi kader saati,
----ayrılığın bile,
Ne kalır bize,
----kaybolduğunda insanlık,
Yalnız kalmış ise,
----tüm insanlık,
Zengin olmamalı hiçbir vatandaş,
----bir başkasını satın alacak kadar,
--------yoksul da olmamalı hiç kimse,
------------kendini satacak kadar.