Yüreğim kayıverdi avuçlarımdan.
Kaçarcasına yön çizdi başka sancısız ufuklara.
Bilinmeyen ön ve arka yüzler,
Pusula oldu,bensiz sevda yolculuğuna.
Ardı sırası kesilmeyen kauslarda,
Yürek bensiz bir benlikte,
Ardına saklanmış günahlarınla
Ayrılığın ilk günü
Dayanamıyorum bu acıya
Gözlerim kızıl yarası
Kirpiklerim değirmen taşı
Yüreğim inanamıyor yokluğuna
Kalbim sevgiye açtı
Onu tanımadan önce
Ansızın hayatıma girdi
Mutluluk,işte mutluluk buydu bence
Doyamaz oldum ona
Hem gündüzümde
Can özüm biriciğim
Boynum bükük yine bu gün
Herkes neşe içinde bense üzgün
Bir yavru kuş gibi yaralı
Sırtından vurulmuş mağdurum anne...
Bilmediğim bir kentin
Unutulmuş limanlarına yol almaktayım
Adımlarım yavaş yavaş ilerlerken
İçimde derin bir sızı....
Yalnızlığımla yürüyorum kaldırımları ağır ağır
Baştan aşağı sensizlik her yanım
Ve ardında kalan pişmanlıklar
Bu yolun ne yöne gittiğini bilmeden
Hesapsızca başı dik yürüyorum
Sözler tükenir dilimde
anlatmak isterken seni.
Gözlerim küser geceye,
görmek ister gül cemalini.
Dokunmak ister ellerim,
Sarmalayan sıcacık tenine.
Karmaşık düşünceler boğuşuyor,
Zihnimin ücra köşelerinde
Bazen mücadeleci,
Yılmayan hücreler sesim oluyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!