Şuncacık zamandır neler yaşandı aramızda
Sen bana ben sana neler söyledik
Her şey geldide diline
Bi sevdiğini söylemeyi bilemedin
Yanan bi ataş durur şuramda
Gün geçtikçe büyüyor,yayılıyor her yanıma
Bu günlerde bir tuhafım
Zamanla alışırım sandım
Üzüldüm tüm kaybettiklerime
Verdiğim değerle sele dönen gözlerime
Ey insan...
Yalnız kalıpta.döndüğümde mazime
İçim kan ağladı yine
Sen adını verdiğim GÜLLERİM ağladı
Kavuşamayan sevdalılar ağladı
Güneş çekildi aradan,bulutlar ağladı
Kim bilebilir ki! !
Belki bu kadar sevmezdik
Uzaktanda olsa seyretmeseydik birbirimizi
Kanayan acılarım gibi dur
Kabuk bağlayan yara gibi dur
Gitmekle,kalmak ve kanmak arasında dur
Neden
insanlık yok oluyor anne
binlerce rol örülü etrafları
gerçeğini seçemiyorum...
Göremiyorum
Kadındır,
Her derdi,elemi çeken
Üşüyen bedeninde,sonsuz bir keder
Bir an çekilir sanki hayat akışı
Bulanık hayatta,gün görmemiş yüzler
ANAM bu gün senden ayrılalı yirmibeş gün oldu
Ben birliğime teslim oldum
Nizamiye kapısıından aldılar beni
Hani hiç kıyamadığım saçlarımı vurdular ustura’ya
Can feda olsun be ANAM çıkar kökü bende nasılsa
Üzerime verdiler kamofllaş,bi kaç büyük beden olsun
Ben seni değil,
Bende ki seni sevdim
İçimde olduğun seni değil
Mazide ki sevgiliyi sevdim
Ben bende ki seni sevdim
Neden bir haber vermedin
Ansızın çekip gittin
Beni biçare terkleyledin
And olmuştu adıma
Seni arayıp bulacağıma
Çok sevdim vermediler
Ruhun daralacak,bunalacaksın
Atmak isteyeceksin içindeki nefreti dışarı
O da yetmeyecek,haykırmak isteyeceksin
İçin içine sığmayacak kahrolacaksın
Pembe dünyan,karalara boyanacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!