Kabataş İskelesi'nde Aşkın Bitişi

En acı, en güzel günlerim Kabataş İskelesi'nde geçti benim
Yalnız bir başıma dolaştım sahil boylarında
Sataşırdım, kavga ederdim martılarla
Birgün bir cinayet işledim Kabataş İskelesi'nde
Kızım İrem'i, oğlum Berk'i ve sevdiğimi
Tek bir kurşunla gözümü kırpmadan öldürdüm
Umutlarım tükendi bir namlunun ucunda
Cinayeti kimse görmedi olayın tek tanığı martılar
Kelepçe takmadılar bileklerime
Ne gazete de ne de haber bültenlerin de çıktım
Oysa ben bir cinayet işlemiştim
Birileri beni yargılayıp sorgulamalıydı
Elimi kolumu sallayıp gezmemeliydim insan içinde
Hâlbuki beni kaç kez acımadan vurdular
Ama ben ölmedim...
Daha fazla acılar çekmek için yaşıyorum işte
Benim katillerim dolaşıyor ortalıklar da
Kimse onlardan hesap sormuyor.
Bana kalsa işlemezdim bu cinayeti
Düşünmeden bastım tetiğe yok ettim yarınlarımı
Sevdiğimi, hayallerimi tek kurşunla vurdum
Yüreğimde ki en büyük aşkı vurdum
Ben aşk katiliyim
Suçluyum Hakim Bey cezam ne ise çekmeye razıyım
Bizimkisi bitmeyecek bir aşktı ama bitti
Çok gördüler bize sevmeyi
Hakim Bey ne olur bize bu acıları yaşatanları da yargılayın
Hesap sorun onlara benim adıma
Onlar da çeksinler benim gibi cezalarını
Affet beni sevdiğim, affedin beni martılar
Şimdi yalnızım, yalnızlığımla başbaşayım
Ne kadar aşk katili de olsam aşksız yapamam

(İstanbul,02.05.1999 Pazar)