Kabaklar Ve İnsanlar Şiiri - Ekrem Şama

Kabak büyük nimet, cennet yiyeceği,
Bilen bilir, bir şaheserdir çiçeği.
Kimin varsa başkasına diyeceği,
Kabağı kullanmış, kabağın ne kabahati var?

Adam güya sanatkar, ortaya çıkmış,
Etrafındakileri sıktıkça sıkmış,
Millet canından bezmiş, iyice bıkmış,
Kabak tadı denmiş, kabağın ne kabahati var?

Yola çıkmış, açmış etini budunu,
Upuzun yırtmaç, göstermiş kanadını,
Haspam sanki olmuş ortalık kadını,
Kabak çiçeğiymiş, kabağın ne kabahati var?

Yuvarlaklarını ortalığa sermiş,
İnce ayrıntılarını da göstermiş,
Soranlara hatlarım çok zarif dermiş,
Kabak gibiyseler, kabağın ne kabahati var?

Seninki iyice dağıtmış azıtmış,
Kafayı akşam usturayla kazıtmış,
Üstündeki cila da kötü sırıtmış,
Olmuş kabak kafa, kabağın ne kabahati var?

Kendisi şairmiş, bulunmaz kıymetmiş,
Böbürlenmek hep ona özgü tiynetmiş,
Ölçüyü teraziyi hepten kaybetmiş,
Nimetten saymışsa, kabağın ne kabahati var?

(İstanbul:20.04.2004)